βγάζαμε βιντεάκια γιατί είναι κρίμα να ξεχνάμε τις τιποτένιες μας στιγμές
είπαμε πόσα λεφτά έχουμε δώσει στο νοίκι αυτό το χρόνο
έτσουξε το νούμερο
και συνεχίσαμε τις ζωές μας κανονικά
χωρίς λεφτά με άδειο ψυγείο
κάποιες φορές απ’ τη βαρεμάρα άλλες απο άποψη
άλλες (αρκετά περισσότερες) απο ‘δενβγαίνω’
π’ερασε ένας χρόνος
άλλαξαν όλα και τίποτα
-
άλλαξαν όλα και τίποτα
πέρασε ένας χρόνος
και γω τα ίδια που ‘θελα, τα βρήκα
εντελώς αλλού απο ‘κει που νόμιζα
και με τσακώνω στα κλεφτά
ν’ αναρωτιέμαι πως ξετρυπώνεται η ευτυχία
τόσο απλά
ενώ για μήνες την κυνηγάς σε κάθε γωνιά του δρόμου
και γυρνάς απογοητευμένη σπίτι
μη έχοντας βρεί τίποτα
ούτε καν
για να φας
και νωχελικά πετάς τις ώρες σου
στο πάτωμα και στο ταβάνι
μέχρι να σε ξυπνήσει η συγκάτοικος με κινητό στο χέρι
να βγάλετε βιντεάκια γιατί είναι κρίμα να ξεχάσουμε τις τιποτένιες μας στιγμές
