Παρασκευή 23 Μαρτίου 2018

βολβοστροφικότητα

έχω πολύ καλό μπαμπά
και κάπως
ούτε θέλω ούτε μπορείτε να του μοιάσετε
ευχαριστώ πολύ για τις προτάσεις σας
-είμαι και γω άξια κόρη δεν λέω,
jumping into conclusion  όμως
κι όπως δάγκωνα το χέρι μου και έλεγα "με δάγκωσε"
όπως απέφευγα πάντα τις ποινές

έτσι και τώρα
έχω ξεπουληθεί στο διάολο
και δεν ξέρω γιατί
 φθείρομαι
φθείρομαι
 φθείρομαι

απλά μαθαίνω να λέω τέσσερις λέξεις παραπάνω τη φορά
και να θυμάμαι
πως το μάτι
συντονίζεται μηχανικά με το χέρι
και σημαδεύω εκεί που κοιτάω
και όχι εκει που βλέπω
δηλαδή:
σημασία δεν έχει τί εικόνα δημιπουργείται στο μυαλό μου
όσο κι αν αυτή είναι η βέλτιστη δυνατή
δηλαδή:
η καρδιά είναι όργανο μορφολειτουργικό
το βλέπεις
πλαφ πλαφ τουκ τουκ =  α ν τ λ ί α

ο εγκέφαλος όμως
ένα γκρί χταπόδι και ζουμιά
μορφοπλαστικό
φτιάχνει ολόκληρο κόσμο

"do not open that box" νιαουρίζεις δίπλα

και γω δηλώνω
πως τόσα χρόνια
δεν βρήκα λόγο
να βγώ εξω απ' αυτό το κουτί.

Το delirium είναι ένα δομημένο σενάριο με αρχή μέση και τέλος που αποκλίνει πλήρως απο την πραγματικότητα των εκάστοτε συνθηκών

οι ορισμοί δίνονται τέλεια
απλώς ξεχνάμε και τα υποσύνολα
ας πούμε το "εκάστοτε" στην περίπτωση μας.

nothing changes if nothing changes
τέσσερις λέξεις τη φορά
και ίσως κάποτε
να τους γυρίσουμε την πλάτη γαμω τα σπιτια.

Δευτέρα 12 Μαρτίου 2018

απόηχος

στο κρεβάτι μου,

ακούω κάθε βράδυ το ίδιο τραγούδι
για να κοιμηθώ και μεγαλώνω

το τέλος δεν χρειάζεται να είναι πάντα τρυφερό

τα θραύσματα της παρατήρησης του παρόντος
οδηγούν στην γνωσία
βλ. αυτοαναφορικότητα

τελευταία,
πάσχω απο διάχτυτη ενδαγγειακή θλίψη

να μην ξεχάσω,
στο σημείο αυτό
θέλω να ευχαριστήσω
την εν τω βάθει αισθητικότητά μου
που μου επιτρέπει
να νιώθω
τις παλλόμενες αρτηρίες.
Αμην. 

Πέμπτη 8 Μαρτίου 2018

melting

όχι άλλο
όχι πια

ο έρωτας εμπεριέχει τη βία
του κατασπαράζω
και γω
βυθισμένη στο σπαράζω
εμμονικά αρνούμενη την παραδοχή

αδυνατώ να υπάρξω στον έρωτα
αδυνατώ να πράξω βίαια
καταστροφικά και βουλημικά
δεν θέλω να σε φάω
δεν θέλω να σε ξεσκίσω
δεν θέλω να σε χωρέσω μέσα μου με βία

θέλω να σταθούμε δίπλα
να λυγίσω τόσο
να ρευστοποιηθώ
να λιώσουμε παρέα
και να ενωποιηθούμε για λίγο

θέλω να λιώσουμε
όχι να αναμειχθούμε βίαια σαν στερεά
που πάντα θα μένουν ευδιάκριτα
στο βάζο

δεν θέλω να παραδοθώ σε κανένα και σε τίποτα
σε κανέναν και καμία

απέναντι στο έμφυλο
στο έκφυλο
στο άφυλο
δεν έχω να υποκριθώ
                                                                  δεν είμαι άντρας πια
αυτό το “πάνω και έξω” που φουσκώνει
και προβάλει
επιθετικά
                                                                  έκοψα τον πούτσο μου


θέλω να λιώσω να λιώσω
να λιώσουμε
όχι άλλη βία
δεν έχω κουράγιο πια να ξεσκιστούμε
να λιώσουμε 
έλα

Δευτέρα 5 Μαρτίου 2018

μας έφαγε η γλύκα

oh don't be that bitchy baby

οι οπτικές αλλάζουν
τα ίδια άτομα περίπου στα ίδια μέρη
μου κάνει εντύπωση να χώνεις το κεφάλι σου στην κλείδα μου
που ακόμα δεν έχω τραυματίσει
και τα μάτια σου να λένε
όσα δεν είπαν τόσες φορές που τα παρακάλεσα

και είναι ακόμα πιο εντυπωσιακό
πως εγώ χαμογελώ
στεναχωριέμαι απ' τη γλύκα
δεν τη χωράω τόση γλύκα,
τόσο που στριμώχνομαι αλλά ξέρεις
πάει καιρός που όλα έχουν αλλάξει
και ούτε σε θαυμάζω ούτε ανάγκη σε έχω
μα δεν σε αγαπώ λιγότερο

τα 192 υθα φταίς έχουν διαγραφεί
και τί έμεινε; η γλύκα

και έρχεσαι με άλλο πρόσωπο μετά
να μ' αγκαλιάσεις και να απολογηθείς που τόση ώρα με πλήγωνες
καψερό μου
και γω δεν έχω μάθει να ισχυροποιούμαι στιγμιαία και ανύποπτα
αλλά θα μάθω
"αλήθεια" μου λες και μου περνάει μετά απο λίγο

δεν αφήνω κανένα σημείωμα
κανένα δικαίωμ
βάζω σκούπα για ουρά να σβήνω τα ίχνη
και όσο μπιτσιάζεις
τραγουδάω fem punk
oh, don't be that bitchy baby

εσύ θα χάσεις,
γιατί εμείς αχ εμείς
δεν θέλαμε τίποτα παραπάνω
απο το bitchιάρικο ύφος σου χρυσή μου
το μούσι σου κάνει την ψυχή μου να τρέμει
και το ποιός θα γίνει ποιό επιδεικτικός
και υπερόπτης
ανέκαθεν ήταν το παιχνίδι μας

σε αναζητώ
και επιστρέφω γιατί μου έλειψες κάπως
δες, το παραδέχομαι

δεν είσαι ένας
είναι μία
είμαστε πολλά

το εσωτερικό μου polyamory κανένα δεν θα μου το καταρρίψει
και η αλήθεια του
είναι η αυτοαναφορικότητα είναι οι ηλιόλουστες μέρες
που ζεσταίνουν την ύπαρξη

πολύ μωβ
λίγο μαύρο
και πολλή αγάπη

το είπες με μια άλλη σου μορφή
και το αγάπησα όσο
το

είσαι τόσο γλυκό
γίνε λίγο πιο ρευστό
μη βράζεις μόνο

η ζωή προχωρά
η γλύκα με συνέθλιψε
και δεν μπορώ να βγω απ' το second space

-ακόμα περιμένω να το συζητήσουμε
και το επιθυμητό
και το αυτονόητο
και ευελπιστώ να μην καταστραφώ γι' αυτό-

κατάλαβες γιατί τώρα επιμένω για το εξωλεκτικό;
γιατί όσο ρωτάς τί θα κάνουμε θα απαντάω "θα μιλάμε"
και όσο δεν μιλάμε

όλα θα γλυκαίνουν ολόγυρα με χρώματα.