βολβοστροφικότητα

έχω πολύ καλό μπαμπά
και κάπως
ούτε θέλω ούτε μπορείτε να του μοιάσετε
ευχαριστώ πολύ για τις προτάσεις σας
-είμαι και γω άξια κόρη δεν λέω,
jumping into conclusion  όμως
κι όπως δάγκωνα το χέρι μου και έλεγα "με δάγκωσε"
όπως απέφευγα πάντα τις ποινές

έτσι και τώρα
έχω ξεπουληθεί στο διάολο
και δεν ξέρω γιατί
 φθείρομαι
φθείρομαι
 φθείρομαι

απλά μαθαίνω να λέω τέσσερις λέξεις παραπάνω τη φορά
και να θυμάμαι
πως το μάτι
συντονίζεται μηχανικά με το χέρι
και σημαδεύω εκεί που κοιτάω
και όχι εκει που βλέπω
δηλαδή:
σημασία δεν έχει τί εικόνα δημιπουργείται στο μυαλό μου
όσο κι αν αυτή είναι η βέλτιστη δυνατή
δηλαδή:
η καρδιά είναι όργανο μορφολειτουργικό
το βλέπεις
πλαφ πλαφ τουκ τουκ =  α ν τ λ ί α

ο εγκέφαλος όμως
ένα γκρί χταπόδι και ζουμιά
μορφοπλαστικό
φτιάχνει ολόκληρο κόσμο

"do not open that box" νιαουρίζεις δίπλα

και γω δηλώνω
πως τόσα χρόνια
δεν βρήκα λόγο
να βγώ εξω απ' αυτό το κουτί.

Το delirium είναι ένα δομημένο σενάριο με αρχή μέση και τέλος που αποκλίνει πλήρως απο την πραγματικότητα των εκάστοτε συνθηκών

οι ορισμοί δίνονται τέλεια
απλώς ξεχνάμε και τα υποσύνολα
ας πούμε το "εκάστοτε" στην περίπτωση μας.

nothing changes if nothing changes
τέσσερις λέξεις τη φορά
και ίσως κάποτε
να τους γυρίσουμε την πλάτη γαμω τα σπιτια.