στο κρεβάτι μου,
ακούω κάθε βράδυ το ίδιο τραγούδι
για να κοιμηθώ και μεγαλώνω
το τέλος δεν χρειάζεται να είναι πάντα τρυφερό
τα θραύσματα της παρατήρησης του παρόντος
οδηγούν στην γνωσία
βλ. αυτοαναφορικότητα
τελευταία,
πάσχω απο διάχτυτη ενδαγγειακή θλίψη
να μην ξεχάσω,
στο σημείο αυτό
θέλω να ευχαριστήσω
την εν τω βάθει αισθητικότητά μου
που μου επιτρέπει
να νιώθω
τις παλλόμενες αρτηρίες.
Αμην.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου