Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2016

σήμερα δεν

σήμερα δεν έχω όρεξη ούτε για τα αγόρια που μ’αρέσουν ούτε για τα κορίτσια που αγαπώ
δεν έχω όρεξη ούτε για τις μουσικές μου/σου/του

σήμερα δεν κάνω κουβέντα
δεν βγαίνω απ’ το σπίτι
δεν έχω νέα

πώς θα μπορούσα άλλωστε;
δεν έχω χέρια για τα ποιήματα μου
για το χορό και τον ύπνο
για τα μεθύσια
τα ταξίδια και τις μηχανές
και συ να επιμένεις
πως δύο χέρια δεν ήταν ποτέ αρκετά
γελώντας χαιρέκακα
με το πάθημα που σκοπός είναι να μη γίνει μάθημα

μέρα τη μέρα
νιώθω πιο επεξεργασμένη
μετατρέπομαι σε σουγιάς σιγά-σιγά
και ονειρεύομαι μαγνήτες να με πετούν στον αέρα
μετεγχειρητικά
τα πράγματα είναι λίγο πιο δύσμορφα
πιο τσιτωμένα
αλλά ανατομικά

δεν έχω χέρια για τα ποιήματα μου πια
μα βρίσκεις χώρο ν’ αποχωρείς όπως παλιά
έλα μωρό μου να κάνουμε τραγούδια με κουμπιά
έλα μωρό μου περιμένω
τόσους μήνες στο πληκτρολόγιο

δεν έχω θάρρος να σου μιλήσω γενικά
μα όταν σε βλέπω ενθουσιάζομαι και σκάω στο πάτωμα με φόρα

έλα μωρό μου έχω αλλάξει και μαλλιά
δεν σ’ έβγαλα απ’ το νού μου προφανέστατα
μη μ’ αναγκάζεις να σ’ αγνοώ επιδεικτικά
αφού το ξέρεις
δεν έβλεπα την ώρα τα μεσάνυχτα

φεύγω πρώτη και μας τιμωρώ
φεύγεις νωρίς γιατί δεν έχεις λόγο
στεναχωριέσαι και  μου κόβεται η λαλιά
χαμογελάμε ντροπαλά και εξαφανίζεσαι
έλα σου λέω έχω αλλάξει και μαλλιά
για τα μυαλά μην συζητάς 
είναι στην τσέπη σου μαζί με τις τζιβάνες.

Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2016

Κουλ ος

μου λες οτι η ζωη ειναι σκατα και ξαναβυθιζεσαι στο παπλωμα.

ανοιγω τη συρωμενη πορτα του καστρου και μπαινω στην ομιχλη.

σκονταφτω στα καλωδια και απλωνομαι πανω στην μπλε κοκκινιλα που παντα με δεχεται τοσο αβιαστα.

ξοδευω τον χρονο μου σε ανοφελες συνεχομενες εικονες και τρωω τον μισοβρασμενο αρακα.

μου λες οτι ποτε δεν μπορεις να βλεπεις και το ποταμι και το βουνο.

οταν κοιτας το ποταμι το βουνο ειναι πισω σου και οταν κοιτας το βουνο,εχεις πισω σου το ποταμι.

τοτε σου θυμιζω τον ικαρο και σου φοραω τα κερινα φτερα σου.

τα φορας,με δυσκολια γιατι εχεις χτυπημενη την δεξια σου φτερουγα αλλα παρολαυτα απογειωνεσαι.

και ξαφνικα εχεις φτασει τοσο ψηλα που βλεπεις και βουνο και ποταμι.

αλλα τα κερινα φτερα ξερεις τι παθαινουνε.

καπου θα λιωσεις και θα βρεθεις σε κανα λιβαδι να βγαινεις με το σεξυ σου γουετ λουκ απο την παραλια.

εγω εχω αρχισει να νιωθω οτι ο αρακας θα με κανει να ξερασω ολο μου το ειναι.

το καλυτερο που εχω να κανω ειναι να αποφυγω το σκηνικο με τον αρακα και σου φωναζω οτι παω να ξαπλωσω.

μου λες καληνυχτα καθως τελειωνεις το wax σου στην πλατη.

αποψε θελω να δουμε το ιδιο ονειρο σου λεω,και κλεινω τα ματια.

τι ωραια που σου παει το αλατι.