μου λες οτι η ζωη ειναι σκατα και ξαναβυθιζεσαι στο παπλωμα.
ανοιγω τη συρωμενη πορτα του καστρου και μπαινω στην ομιχλη.
σκονταφτω στα καλωδια και απλωνομαι πανω στην μπλε κοκκινιλα που παντα με δεχεται τοσο αβιαστα.
ξοδευω τον χρονο μου σε ανοφελες συνεχομενες εικονες και τρωω τον μισοβρασμενο αρακα.
μου λες οτι ποτε δεν μπορεις να βλεπεις και το ποταμι και το βουνο.
οταν κοιτας το ποταμι το βουνο ειναι πισω σου και οταν κοιτας το βουνο,εχεις πισω σου το ποταμι.
τοτε σου θυμιζω τον ικαρο και σου φοραω τα κερινα φτερα σου.
τα φορας,με δυσκολια γιατι εχεις χτυπημενη την δεξια σου φτερουγα αλλα παρολαυτα απογειωνεσαι.
και ξαφνικα εχεις φτασει τοσο ψηλα που βλεπεις και βουνο και ποταμι.
αλλα τα κερινα φτερα ξερεις τι παθαινουνε.
καπου θα λιωσεις και θα βρεθεις σε κανα λιβαδι να βγαινεις με το σεξυ σου γουετ λουκ απο την παραλια.
εγω εχω αρχισει να νιωθω οτι ο αρακας θα με κανει να ξερασω ολο μου το ειναι.
το καλυτερο που εχω να κανω ειναι να αποφυγω το σκηνικο με τον αρακα και σου φωναζω οτι παω να ξαπλωσω.
μου λες καληνυχτα καθως τελειωνεις το wax σου στην πλατη.
αποψε θελω να δουμε το ιδιο ονειρο σου λεω,και κλεινω τα ματια.
τι ωραια που σου παει το αλατι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου