όχι άλλο ντόνατ

Καλησπέρα. 

Τα πράγματα πάνε κάπως έτσι.

Ως εξης:  

                  

πάρτυ κουζίνα αρρώστια σειρές σαπίλα

άνθρωποι πυρετοί θερμόμετρα ξυπνητήρια

αέρας τέντες σουπερ μαρκετ νεύρα καφές

ντονατς ποτά νοσοκομεία δουλειά απεργία.

αρχικά, γιατί τόσο ντόνατ ρε φιλαράκια

κατα δεύτερον

γιατί τέτοια σαπίλα

κατα τρίτον

τέταρτον 

πέμπτον

ως  το άπειρο και ακόμα παραπέρα,

γιατί τέτοια σαπίλα;

κανένα ενδιαφέρον

κανένα κίνητρο

πάνε χρόνια που το πνεύμα των χριστουγέννω ψόφισε

και δεν μπαίνουμε καν στον κόπο να σύρουμε το κουφάρι και να φορέσουμε πρόωρα τις μάσκες των αποκριών αυτές με τα χαμόγελα

το φαϊ σε κάποιων το στόμα έπαψε να έχει γεύση

και σε άλλους η ίδια η ζωή

μπουκώνεις ωσπου να ξεράσεις

ή να θελήσεις να σκάσεις

νιώθεις μέρα μέρα

μέσα κάτι να φθείρεται

και ο κρύος αέρας που σου σφίγγει το δέρμα

δεν σε αναζωγονεί

σε θυμώνει

και συ για αντίποινα σκέφτεσαι

πως τουλάχιστον η ψυχή σου μένει ανέπαφη

ο πάγος δεν κρυώνει

κορδώνεσαι και προχωρας φασκιωμένος σαν μούμια

νιώθοντας τόσο νεκρός και επεξεργασμένος

που ίσως να κάνεις μόνο για κάποιο μουσείο

ανθρωπίνων πειραμάτων που απέτυχαν.

(προς) το παρόν

εδώ στην νέα μας ζωή τα πράγματα κυλάνε ήρεμα

ή όχι και τόσο

πάντως κοιμόμαστε νωρίς

βγαίνουμε λιγότερο 

και 

καπνίζουμε περισσότερο

σε έναν μέσο όρο τουλάχιστον απατηλό

αλλά αν μη τι άλλο,

ειλικρινή.

Στο νέο μας σπίτι το πιο αφιλόξενο δωμάτιο είναι το σαλόνι

το πιο ευρύχωρο το μπάνιο

και το πιο ατακτοποίητο

το δωμάτιο της μικρής.

-η μεγάλη δεν ένιωσε αλλά ούτε και η μικρή_

οι μέρες κυλάνε για μεγάλη και μικρή

πλέον με ίντερνετ

και ρόλους αναποδογυρισμένους πολλές πολλές φορές

αμέτρητες

τοσο ώστε να πείθει η ετυμολογία απο το roll

μιας και γυρίζει

                     γυρίζει

                          γυρίζει

άνθρωποι μπαινοβγαίνουν

συχνότερα απο μας

και ίσως άλλοι να βιώνουν εδω μέσα μεγαλύτερες ευτυχίες απο μας

ή σωστότερα εντονότερες στιγμές ζωής

με ρόμπες καθισμένες στην κουζίνα

μέσα στο τίποτα

                       ανακαλύπτουμε

πόσο απλά οι μέρες γίνονται ανώδυνες. 

Τα πρακτικά είναι πάντα βαρετά

αλλά

το να μη μιλάς σε τοίχους

ή να μην έχεις τάσεις φυγής απο το σπίτι

είναι χρήσιμα πράγματα στην ζωή των βατράχων.

Η νέα γειτονιά είναι ακόμα τόσο ουδέτερη

όσο προστάζουν οι κοινωνικές απαιτήσεις του παρόντος

λείπουν οι κουρτίνες

και αδιάφορα κερνάμε λίγο θέαμα τους βαριεστημένους γείτονες καπνιστές ή ποτιστές. 

κλέβουμε κωλόχαρτα και λαχανικά

παρατηρούμε τις πιο ασήμαντες συνήθειες μας

ξεφτυλίζουμε την σκέψη μας

και πριν γίνει καν αντιληπτό

έχουμε αποκτήσει 

νέα οικογένεια

-έχω πρώτη φορά αδερφή! 

και αυτό είναι τόσο υπέροχο.

τρώμε υγιεινά

και ξέρεις

η καθημερινότητα

δεν είναι κάτι αναβολές ευτυχίας ελπίζοντας σε κάτι

που μάλλον ποτέ δεν θα αποκτήσεις

αλλά σε κάτι οικείο που νιώθεις άνετα μέσα του.