πότε πρόλαβες να ξεθωριάσεις έτσι
βρε καψερέ
πότε πρόλαβε να τιναχτεί απο πάνω σου όλη η χρυσόσκονη που σε πασπάλιζα τόσο καιρό;
μάλλον είμαι (και) πολύ αποτυχημένη νεράιδα
η χρυσόσκονη μου
είναι σαν τα ξόρκια της Σταχτοπούτας
πήγε δώδεκα
σχολάσαμε
γίναμε πάλι κολοκύθες
αρχίσαμε να παίζουμε την κολοκυθιά
γιατί εγώ γιατί εσύ
να εγώ...
πάρ'τα εσύ
και τί είχαμε - τί χάσαμε
μία που βρεθήκαμε
μία που χαθήκαμε
το σκηνικό που σιχαθήκαμε
φοβηθήκαμε
και γενικά
ούτε που γνωριστήκαμε
και καλύτερα γιατί
δεν είναι να μπλέκεις μωρέ με συναισθήματα
και άσχημα πουκάμισα
κυρίως με άσχημα πουκάμισα
καύτε τα γαμώ
πριν στεγνώσει κάθε υπόνοια υγρασίας στο βρακί μας
καλύτερα μωρέ γιατί πού να σου εξηγώ τί είναι το χιούμορ
και τί η ζωή
κυρίως αυτό
καλύτερα μωρέ γιατί άντε να σου εξηγούσα
ότι έρωτας και θάνατος πάνε μαζί
και άραγε θες
να μάθεις τα εγκώμια;
ζωή εν τάφω
και
καρφιά
καλύτερα μωρέ γιατί έχουμε μια δράση αφημένη
και γενικά
ξύλο στους φα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου