τόσα κι άλλα πόσα

αγάπη  είναι να κοιτούν κι οι δυο στην ίδια κατευθυνση

ο ορίζοντας τους ν’ απεχει πανω-κατω

το ίδιο απο την ακτή που περπατουν γελαστοί

αγάπη είναι να θες να κάνεις λίγο πίσω

γι’αυτόν που θα κανε λίγο πίσω για σένα

αγάπη είναι να εχεις το θάρρος να ζητήσεις

μα να μην προλαβαίνεις καν να το κάνεις

αγάπη είναι αυτό που είσαι στην Κίνα

μα σε νιώθω εδώ

αυτό που δεν σε ξέρω μα σε σκέφτομαι τα βραδια

είναι αυτό που θα μας κάνει

να κοιτάμε ο ένας τον άλλον στα μάτια

και ο κόσμος θα εξαφανίζεται

ο χρόνος θα παγώνει ή θα λιώνει

διάλεξε ο,τι θες

αγάπη είναι αυτό

που τόσο τέλεια έχω ορίσει

όλα αυτα τα βράδια που μένω μόνη

αντί να ερθω να σου πω

πως θελω να μ’αφησεις να σ’αγαπησω

σχεδόν όσο θέλω να με λατρεψεις

να σε φιλήσω

να σε πάρω αγκαλιά

και να ‘χω επιτέλους

ενα λόγο να ξυπνήσω το πρωί

ενα λόγο να μ’αρεσει η ζωη

και μην σου πω ψέματα

μια αξιοπρεπή εμπνευση για τα ποιηματα μου

βαρεθηκα να γράφω με την φαντασία μου

αμαν πια,

ελεος!                                       

έλεος!

γιατι δεν μπορεις να δεις 

την λογικη μου;

δεν χρειαζεται να ειμαστε μαζι

στον ιδιο τοπο

δεν χρειαζεται να βλεπω καθε πρωι το χαμογελο σου

αφου το θυμαμαι τοσο ζωντανα!

το βλεπω καθε βραδυ στο ονειρο μου

το θεμα ειναι να προχωραμε παραλληλα

δεν χρειαζεται να ξεκιναμε απο κοντινο σημειο

δεν ειναι καν λειτουργικο

δεν ειναι αμα δεν θεσουμε τα ορια

και τις αποστασεις μας

ας ξεκαθαρισουμε

εχω τα ονειρα μου,

μας κραταν μια αποσταση

μα δεν πειραζει

πηγαινε ευθεια

πηγαινω και γω

ας το παμε παραλληλα

ετσι κι αλλιως μου το χες πει

αγαπη δεν ειναι δυο ανθρωποι

μοναχα να αγαπιουνται

αγαπη ειναι να πηγαινουν προς την ιδια κατευθυνση.