Παρασκευή 22 Ιουλίου 2016

σήμερα ονειρεύτηκα το αύριο

Σήμερα ονειρεύτηκα το αύριο. Με φαντάστηκα έτσι όπως πάντα με φαντάζομαι, δηλαδή καμία σχέση με το τώρα μου. Είχα και πλυντήριο στο αύριο και άπλωνα την μπουγάδα μου χαρούμενη στο μπαλκόνι. Μετά τελείωσε η ονειροπόληση μου. Και για φαντάσου απλά βαριόμουν ανελέητα να απλώσω τα ρούχα. Βλέπεις η κυριότερη διαφορά του αύριο με το σήμερα είναι η ύπαρξη νοήματος. Δηλαδή στο αύριο είμαι χαρούμενη απλώνοντας τα ρούχα και σκουπίζοντας. Είμαι χαρούμενη ξυπνώντας και φτιάχνοντας καφέ. Τώρα που το ξανασκέφτομαι απλά στο αύριο δεν λείπεις.  Σηκώθηκα με ξυνισμένα μούτρα απο την θύμιση σου και γέμισα το νερό στη γάτα μου. Είχα τόσες υποχρεώσεις σήμερα που ήθελα να εξαφανιστώ, ή μάλλον να ανταλλάξω ρόλους με την γάτα μου και απλά να γλείφω το τρίχωμα μου όλη μέρα τόσο ανελέητα ώσπου κάποια στιγμη΄να ξεράσω μια σιχαμερή τριχόμπαλα. Λες και κάνω κάτι διαφορετικό περιμένοντας να έρθει η Πέμπτη και να ξεράσω μια τριχόμπαλα με τρίχες σου και δικά μου σάλια σε μια γλυκιά γυναίκα απέναντι. Ξερνάω τριχόμπαλες μπας κι ηρεμήσω και απλά έρχομαι πάλι και σε κατσιάζω απο φόβο μήπως τελειώσει αυτό το σιχαμένο παιχνίδι. Νιώθω τόσο ηλίθια που απλά με έχω βαρεθεί. Νιώθω τόσο ηλίθια που θέλω να φωνάξω. 
Θέλω να το εκτονώσω. Ανεβαίνω στην ταράτσα και φωνάζω με κάθε τρόπο. 
Φωνάζω βαθιά μέσα απ’ το λαιμό μου. 
Φωνάζω τσιριχτά.
Φωνάζω κλαίγοντας.
Φωνάζω τόσο που χάνω την φωνή μου.
Και κοιτάω την απέναντι ταράτσα και τότε συνειδητοποιώ πως κανείς δεν με έχει πάρει χαμπάρι και πως ακόμα και αν πηδήξω το μεγαλύτερο πρόβλημα των δικών μου θα είναι πως η αυτοκτονία είναι αντιχριστιανική. Ούτε μια αυτοκτονία δεν θα με αφήσουν να χαρώ.
Πόσο ηλίθια ρε γαμώτο. Όλα αυτά επειδή εσύ έχεις τόσες υποχρεώσεις και ξέχασες να μου στείλεις πόσο απεγνωσμένα με σκέφτεσαι όσο σε κυνηγάνε οι μπάτσοι. Κάθομαι οκλαδόν και γελάω γιατί σε σκέφτομαι ιδρωμένο να ξεφύγεις και να κ(ξ)ερνάς τους μπάτσους τριχόμπαλες.
Γελάω παρανοϊκά.
Είμαι παρανοϊκή.
Νιώθω παρανοϊκή.

Μαμά είναι χριστιανικό να είμαι παρανοϊκή ή  το να είσαι παρανοϊκός είναι τόσο αντιχριστιανικό οπότε είναι η ευκαιρία μου να απαλλάξω την ανθρωπότητα απο την παραφροσύνη μου και να πηδήξω επιτέλους;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου